Terug naar abstractie

Tussen de bedrijven van het alledaagse leven door, schilderde ik in ruwweg 2007-2012 abstract. Toen volgde een figuratieve periode. En nu, zeven jaar later, duik ik opnieuw in de abstractie. Ik maakte deze herfst drie eigenlijk bij elkaar horende schilderijen, elk gebaseerd op een primaire kleur. Het ging mij om drie zaken: kleur, vorm en ‘beweging’. Beweging is ook ritme. Zo kwam ik op ‘kleur ritmes’.

Elementen

Eerst liet ik de compositie voor het grootste deel bepalen door de vier elementen aarde, water, vuur en lucht.

Aarde (zwaartekracht): scheef houden van het doek, waardoor de natte acrylverf gaat stromen, en waarbij ik de richting manipuleerde door het doek te kantelen en te draaien.

Water (sterk met water verdunde acrylverf): de verf op het doek gieten; slaan (kwast door de lucht); druppen; het doek laten deinen.

Vuur (zon): het op het doek vallende zonlicht doet ‘voorstellen’ voor lichte en donkere vlakken, en daar selecteerde ik uit.

Lucht (wind): op de natte verf afwisselend blazen met de mond en een haarföhn.

Overschildering

Eenmaal klaar met deze (eigenlijk traditionele maar complex ontstane) imprimatura, begon ik aan de overschildering met olie, wat zo’n vijf weken in beslag nam. Pas vanaf dat moment begon ik kwasten te gebruiken. De vormen, kleuren en ritmes die toen ontstonden, interfereerden behoorlijk met de onderschildering en zo ontstonden verrassend nieuwe structuren. Dat was een spannend proces. Ik noemde het eindresultaat Color rhythm.